Mulholland Drive (2001)

Είτε τη λατρεύεις είτε τη μισείς. Εγω πάλι τη λάτρεψα. Για 145 λεπτά γίνεται της πουτάνας και γύρω σου όλοι αναρωτιούνται αν καταλαβαίνουν ή αν τους έχει σαλέψει. O David Lynch, ήδη μας είχε αποδείξει την ''τρέλα'' του με το Μπλε Βελούδο αλλά αυτό παραπάει. Η ταινία κινείται διαρκώς μεταξύ αληθινού και ψεύτικου, μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, σε εναλλασσόμενα παράλληλα σύμπαντα και όλα περιπλέκονται τόσο αρμονικά μεταξύ τους που για να αντιληφθείς την ολότητά τους πρέπει ή να το έχεις κάψει, είτε να μοιραστείς τη νηφαλιότητά σου με τους φίλους σου. Έπεσε πολύ συζήτηση και ανάλυση για να μπορέσουμε να καταλάβουμε (στο 50%) τί παιζόταν εκεί μέσα. Τα hints είναι πολλά και καλά τοποθετημένα μέσα στο έργο. Αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, κάτι πιάνεις. Εμένα ήταν η καλύτερη ταινία μου για το 2001 και δεν καταλαβαίνω τις αφοριστικές κριτικές που δέχτηκε. Δεν φταίει πάντα το κοινό του Village ή η στενομυαλιά μας, φταίει ότι δεν είμαστε έτοιμοι να κάτσουμε και να σκεφτούμε ''τί θέλει να πει ο ποιητής'', μόνο τη μασημένη τροφή καταναλώνουμε. Αν δεν το είχατε δει τότε, σας το συνιστώ σε dvd...θα καείτε ανεπιφύλακτα...