Sunday, January 14, 2007

High Fidelity (2000)

"Did I listen to pop music because I was miserable, or was I miserable because I listened to pop music?" Με αυτόν τον προβληματισμό, ο Rob Gordon δια στόματος John Cusack ξεκινά να παραθέτει top 5 χωρισμούς, επαγγέλματα, ανησυχίες και προβληματισμούς που πάνω, κάτω απασχολούν όλους τους "αποτυχημένους" τριαντάρηδες του κόσμου. Τι συμβαίνει όμως όταν για αρωγούς στην προσπάθεια ανεύρεσης της τρομακτικής αλλά και σωτήριας αλήθειας έχει δύο ψυχωτικούς μουσικοφύτουλες που τσακώνονται για ένα "the" και κυκλοφορούν με T-shirts με τη φάτσα του Yanni? Τα αποτελέσματα είναι ξεκαρδιστικά και οι καταστάσεις οικείες. Κατά πάσα πιθανότητα όλοι την έχετε δει αυτήν την ταινία, αλλά είπα να γράψω ένα post μπας και έχει ξεφύγει κανένας. Βασισμένο στο βιβλίο του Nick Hornby, σκηνοθεσία του Stephen Frears, ανεπανάληπτος Jack Black στο ρόλο του υπάλληλου στο δισκάδικο και soundtrack με Beta Band, Stereolab, Velvet Underground, Stevie Wonder κ.α. Συνταγή υψηλής πιστότητας και σίγουρης επιτυχίας.

2 comments:

antoine said...

O Κου αποτελεί εγγύηση επιτυχίας όταν προτείνει ταινιάκια. Δεν έχω να σχολιάσω κάτι παραπάνω, απλώς να προσθέσω την απίστευτη μορφή του ethnic fan Τιμ Ρόμπινς και το ξύλο που τρώει μια μέρα στο δισκάδικο...

Anonymous said...

o Jack Black είναι όλα τα λεφτά. Ειδικά στη σκηνή με τον καβγά στο δισκάδικο που έχει το air-condition :-)